Πώς να ελέγξετε τη διαρροή συμπιεσμένου αέρα μέσα σε ένα λογικό εύρος;

Πώς να ελέγξετε τη διαρροή συμπιεσμένου αέρα μέσα σε ένα λογικό εύρος;

Ο πεπιεσμένος αέρας είναι μία από τις πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες πηγές ενέργειας στον βιομηχανικό τομέα. Λόγω των πολλών πλεονεκτημάτων της, όπως η ασφάλεια, η χωρίς ρύπανση, η καλή απόδοση προσαρμογής και η βολική μεταφορά, χρησιμοποιείται ευρέως στον τομέα του εκσυγχρονισμού και της αυτόματης ισχύος. Ο πεπιεσμένος αέρας είναι επίσης μια δαπανηρή πηγή ενέργειας και ισχύος. Η συνεχής μείωση του συνολικού λειτουργικού κόστους του πεπιεσμένου αέρα είναι ένα σημαντικό ζήτημα για κάθε διευθυντή εργοστασίου.

Οι διαρροές πεπιεσμένου αέρα είναι σχεδόν ο πιο συνηθισμένος τύπος ενεργειακών αποβλήτων στα εργοστάσια. Η μέση διαρροή πεπιεσμένου αέρα αντιπροσωπεύει το 30% του συνολικού όγκου του συμπιεσμένου αέρα, πράγμα που σημαίνει ότι οι δεκάδες χιλιάδες λογαριασμοί ηλεκτρικής ενέργειας διαρρέουν κάθε χρόνο. Ορισμένες διαρροές είναι τόσο προφανείς που όχι μόνο κάνει πολύ θόρυβο, μπορεί ακόμη και να ανιχνευθεί τακτικά και οπτικά. Και μερικές διαρροές είναι πολύ κρυμμένες. Εκτός από τους μικρούς και δύσκολο να ακούσετε ήχους, οι 'κρυμμένες διαρροές' εμφανίζονται συχνά σε περιβάλλοντα με υψηλό θόρυβο φόντου στο χώρο εργασίας. Όλες οι παραπάνω διαρροές αποτελούν την πηγή διαρροών σε ολόκληρο το σύστημα.

Οι διαρροές συνήθως εμφανίζονται σε αυτά τα μέρη:

(1) αρθρώσεις σωλήνων, αρθρώσεις γρήγορης σύνδεσης.

(2) ρυθμιστής πίεσης (FRL).

(3) συχνά ανοίγει βαλβίδα αποστράγγισης συμπυκνωμάτων.

(4) σπασμένοι σωλήνες, σπασμένοι σωλήνες.

Η διαρροή είναι ένα κοινό φαινόμενο στο σύστημα αέρα. Σε ένα κανονικό λειτουργικό σύστημα, είναι δύσκολο να αποφευχθεί η διαρροή. Σύμφωνα με τα σχετικά αποτελέσματα της έρευνας του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) και της μακροπρόθεσμης εμπειρίας του συγγραφέα, κάθε σύστημα έχει διαρροές και σχεδόν το 60% των εργοστασίων δεν έχει λάβει μέτρα για διαρροή στο σύστημα αέρα.

Οι διαρροές στα εργοστάσια είναι παντού. Εάν ένα εργοστάσιο θέλει να εξαλείψει πλήρως τη διαρροή, είναι σχεδόν αδύνατο. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελέγξουμε τη διαρροή πεπιεσμένου αέρα μέσα σε ένα λογικό εύρος. Αυτό το εύρος 'λογικό ' και το μέγεθος του εργοστασίου έχουν πολλά να κάνουν με παλιά και νέα:

(1) Για νέα συστήματα (λιγότερο από 1 έτος) ή μικρά εργοστάσια, ο ρυθμός διαρροής θα πρέπει να ελέγχεται μεταξύ 5% και 7%.

(2) για συστήματα ή μεσαίου μεγέθους φυτά 2 έως 5 ετών, ο ρυθμός διαρροής είναι μεταξύ 7% και 10%.

(3) για συστήματα άνω των 10 ετών ή μεγάλων φυτών, ο ρυθμός διαρροής είναι μεταξύ 10% και 12%.

Οι διαρροές δεν οδηγούν άμεσα σε σπατάλη ενέργειας, επίσης οδηγεί σε σπατάλη ενέργειας έμμεσα. Όταν η διαρροή εντείνεται, θα μειωθεί η πίεση ολόκληρου του συμπιεσμένου συστήματος αέρα. Εάν πρέπει να διατηρηθεί η πίεση του συστήματος αέρα, πρέπει να ενεργοποιηθούν πρόσθετοι συμπιεστές, γεγονός που θα αυξήσει περαιτέρω το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας ολόκληρου του εργοστασίου. Σε ορισμένα εργοστάσια, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός διακεκομμένων συσκευών εκφόρτισης, όπως ηλεκτρονικές  βαλβίδες εκτόξευσης, αυτές οι βαλβίδες εκκένωσης ή άλλων υγρών αποβλήτων σε τακτά χρονικά διαστήματα και μετά την εκτόξευση του υγρού αποβλήτων κατά τη διάρκεια του χρόνου απόρριψης, μια μεγάλη ποσότητα συμπιεσμένου αέρα αφήνει το σύστημα συμπιεσμένου αέρα. Σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ενδέχεται να υπάρχουν πολλαπλές βαλβίδες εκκένωσης που εξαντλούνται ταυτόχρονα. Αυτή τη στιγμή, η πίεση ολόκληρου του συστήματος θα πέσει ξαφνικά και θα υπερβεί ακόμη και την ελάχιστη πίεση που μπορεί να δεχτεί το σύστημα, προκαλώντας ολόκληρο το σύστημα να σταματήσει την παραγωγή. Αυτό είναι ένα τυπικό λειτουργικό ατύχημα.

Δεδομένου ότι ο συμπιεσμένος αέρας παράγεται από το έργο του αεροσυμπιεστή και ο συμπιεστής αέρα οδηγείται από τον ηλεκτρικό κινητήρα, η διαρροή του αέρα σημαίνει έμμεσα η απόρριψη ηλεκτρικής ενέργειας.

Στην πράξη, χρησιμοποιούνται συχνά τρεις μέθοδοι για την ποσοτική αξιολόγηση της διαρροής του συμπιεσμένου αέρα. Είναι 1. Μέθοδος μέτρησης όγκου αποθήκευσης αέρα. 2. Μέθοδος μέτρησης λειτουργίας συμπιεστή. 3. Μέθοδος επιθεώρησης διαρροής υπερήχων. Τα παρακάτω εισάγονται αντίστοιχα:

1. Προσδιορισμός του όγκου αποθήκευσης αερίου

Υποθέτοντας ότι ένα σύστημα αέρα είναι αεροστεγές και μόνο η διαρροή είναι ο μόνος τρόπος για τον πεπιεσμένο αέρα να εγκαταλείψει το σύστημα αέρα, υπάρχει ο ακόλουθος τύπος υπολογισμού διαρροής για ένα συμπιεσμένο σύστημα αέρα:

QLEAK: Διαρροή, M3/λεπτό

Δ Ρ: Διαφορική πίεση, μπάρα

P0: απόλυτη πίεση, μπάρα

V: Διαρροή όγκου αέρα, M3

Τ: Χρόνος δοκιμής, ελάχιστο

2. Μέθοδος δοκιμής λειτουργίας συμπιεστή

Απενεργοποιήστε όλο τον εξοπλισμό που καταναλώνει αέρα στο σύστημα αέρα για να βεβαιωθείτε ότι ο αέρας στο σύστημα συμπιεσμένου αέρα αφήνει το σύστημα μέσω διαρροών. Ενεργοποιήστε έναν συμπιεστή και εκτελέστε το στη λειτουργία φόρτωσης και εκφόρτωσης (on-line/off-line) και καταγράψτε τα σημεία ρύθμισης πίεσης του συμπιεστή PON και POFF και κάθε χρόνο λειτουργίας.

QLEAK: Διαρροή, M3/λεπτό

Ε: Η μετατόπιση του συμπιεστή, M3/min

T: Φόρτωση χρόνου εκτέλεσης, Min

T: Απεγκατάσταση χρόνου εκτέλεσης, ελάχιστο

3. Μέθοδος επιθεώρησης διαρροής υπερήχων

Η δυσκολία με την ανίχνευση διαρροής αέρα είναι ότι οι περισσότεροι από τους σωλήνες δεν είναι εύκολα προσβάσιμες, είτε εγκαθίστανται σε μεγάλα υψόμετρα είτε κρυμμένες στο κουτί και επειδή οι διαρροές αέρα δεν μπορούν να αναγνωριστούν οπτικά, οι υπερηχητικές δοκιμές είναι μια κοινή μέθοδος. Ο υπερηχογράφημα συνήθως αναφέρεται σε μια ζώνη συχνοτήτων με συχνότητα υψηλότερη από 20kHz και το ανώτατο όριο που μπορεί να λάβει το ανθρώπινο αυτί είναι 16,5kHz. Χρησιμοποιώντας αυτή τη λειτουργία, η υπερηχητική ανίχνευση διαρροής πεπιεσμένου αέρα μπορεί να εφαρμοστεί σε βιομηχανική ανίχνευση.

Ο ανιχνευτής διαρροής υπερήχων είναι ένα ειδικό όργανο. Οποιοδήποτε αέριο που διέρχεται από την οπή διαρροής θα δημιουργήσει ρεύμα Eddy και θα υπάρχει μέρος της υπερηχητικής ζώνης κύματος. Ο ανιχνευτής διαρροής υπερήχων μπορεί να αισθανθεί κάθε είδους διαρροή αερίου. Ο τρόπος με τον οποίο η διαρροή αναγνωρίζεται με τη λήψη του ήχου υψηλής συχνότητας 'Hissing ' μιας διαρροής αέρα.

Οι ανιχνευτές διαρροής υπερήχων συνήθως αποτελούνται από μικρόφωνο, φίλτρο, δείκτη και ακουστικά. Η ποσότητα διαρροής σχετίζεται με την απόσταση της δοκιμής και την τιμή του υπερηχητικού κύματος. Οι ανιχνευτές διαρροής υπερήχων που παράγονται από διαφορετικούς κατασκευαστές έχουν διαφορετικούς πίνακες παραμέτρων.

Τα βήματα της ανίχνευσης διαρροών υπερήχων:

1. Περιηγηθείτε σε ολόκληρο το εργοστάσιο και διαλέξτε γρήγορα προφανείς μεγάλες διαρροές στο σύστημα αέρα, όπως ανοιχτές βαλβίδες, κουρέλια σε εύκαμπτους σωλήνες (μερικοί εργαζόμενοι καλύπτουν τα κουρέλια για να σιωπήσουν τις διαρροές), που παρέχουν ακόμα αέρα, αλλά όχι ενεργοποιημένες μηχανές, βαλβίδες αποστράγγισης, γρήγορες βύσματα κ.λπ. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιθεώρησης, μπορεί να σχεδιαστεί μια καταλληλότερη διαδρομή ανίχνευσης και μπορεί να σχεδιαστεί ένα διάγραμμα αγωγών όταν είναι δυνατόν, το οποίο είναι πολύ χρήσιμο για τον προσδιορισμό του σημείου διαρροής στο μέλλον.

2. Χρησιμοποιήστε ένα όπλο δοκιμής διαρροής για να δοκιμάσετε προσεκτικά όλες τις αεροπορικές γραμμές, θυμηθείτε να φοράτε πάντα ακουστικά και να ρυθμίσετε την ευαισθησία όταν είναι δύσκολο να προσδιορίσετε τη θέση διαρροής.

3. Ξεκινήστε από το άκρο της παροχής αερίου και προχωρήστε σταδιακά την ανίχνευση στο τέλος της χρήσης.

4. Συνιστάται να υποδιαιρέσετε την περιοχή ανίχνευσης και να εκτελέσετε ένα προς ένα για να αποφευχθεί η επανειλημμένη ανίχνευση ή η χαμένη ανίχνευση.

5. Μετά την ανίχνευση του σημείου διαρροής, σημειώστε τη θέση με μια ετικέτα για να διασφαλίσετε ότι η ετικέτα διαρροής μπορεί να κρεμαστεί στο σημείο διαρροής τουλάχιστον μέχρι να εξαλειφθεί η διαρροή (συνιστάται να μην το αφαιρέσετε για επανεμφάνιση).

6. Ελέγξτε ξανά μετά την επισκευή του σημείου διαρροής, μερικές φορές η επισκευή θα οδηγήσει σε ένα νέο σημείο διαρροής.

7. Υπολογίστε την ποσότητα διαρροής.

8.

Στην πράξη, οι υπηρεσίες ανίχνευσης διαρροών χρησιμοποιούν συχνά έναν συνδυασμό των παραπάνω μεθόδων: υπολογίστε τη συνολική διαρροή του συστήματος αέρα μέσω των μεθόδων 1 και 2 και τα αποτελέσματα χρησιμοποιούνται ως βάση για τη διαχείριση για να αποφασίσει εάν θα διεξαχθεί συγκεκριμένη ανίχνευση διαρροών. Η μέθοδος τρία μπορεί να μετρήσει και να επισημάνει κάθε συγκεκριμένο σημείο διαρροής.